Mesaj KuddusiMavra tarafından May 4, 2014 16:29:56 GMT 2 tarihinde gönderildi
Aşağıdaki hikayeyi www.paticik.com forumu'nda geçen sene yazmaya başladım. 2inci ve 4üncü bölümleri Noyzura takma isimli arkadaş yazdı.
Hikayenin kalanını ben yazdım ve yazmaya devam edeceğim. Bölümleri eş zamanlı olarak hem burada ve hem de www.paticik.com forumunda takip edebilirsiniz.
BÖLÜM 1
Ayaklarının altını artık hissetmiyordu. Aslında bu iyi bir şeydi çünkü neredeyse 20 dakikadır yalın ayak kaçarken paramparça olmuştu ayakları. Kalbi o kadar hızlı atıyordu ki peşindekilerin Arnavut kaldırımındaki şangırtılarını bile bastırıyordu. Muhtemelen tepeden tırnağa zırhlıydılar.
Koşarken bir yandan da kendisine kızıyordu.
Madalene’ in sözleri kulaklarında yankılanıyordu:
-Sen hanımın hizmetçisisin. Söz konusu hanımın aşıkları olunca kulakların duymayacak, gözlerin görmeyecek. Merak iyi bir şey değil. Lütfen Candide, ne olur?! O Navarre çakalının bakışlarını beğenmiyorum.
Arkadaki kalabalık sanki artıyordu. Ya da aradaki fark kapanıyordu. Çünkü artık nefes alış verişlerini duymaya başlamıştı. Küfür ediyorlardı. Tabii ki kendisine.
Karlens’in vaftiz töreninde Navarre’ın kendisini nasıl tepeden tırnağa süzdüğünü hatırladı. Bakışları ile adeta içinden geçtiğini hissetmişti. Paris’ten bu tarafa her evde onun çapkınlık hikayeleri anlatılırdı. Paris’ten Tours’a nesebi gayri sahihlerinin sayısının yüzlerce olduğu rivayet edilirdi.
Aklına az önce şahit olduğu manzara geldi. Hanımının çığlıkları korkunçtu.
-Ne olur yapma! Yapma! Lütfen yapma, yalvarırım Navarre, yoooo, hayırrr, yapmaaaa!
Gözlerinden birkaç damla yaş süzüldü, yanlardan uçup gitti.
Ay bile bulutların arkasına saklanmıştı. Zifiri karanlıkta daha ne kadar böyle koşabileceğini düşündü.
Birden ayakları yerden kesildi.
Büyük bir korku ile boşlukta düşerken buz gibi suyun içinde buldu kendisini. İliklerine kadar ürperdi. Değil Şubat, yazın bile Indre’ye düşen kişinin iflah olmayacağına dair köylülerin anlattıkları geldi o an aklına. O kadar soğuktu ki artık ellerine ve kollarına hükmedemediğini anladı.
Derken karanlığın daha da arttığını fark etti. Batıyordu. Loire Nehri’nin ana kollarından olan Indre’de 19 senelik ömrü son buluyordu. Bu, hanım hizmetçisi Tours’ lu Candide’in aklından geçen son düşünce oldu.